Voor het vierde seizoen op rij kunnen de handbalsters van Sercodak Dalfsen de landstitel in de wacht slepen. Op 25 en 31 mei speelt de ploeg de finalewedstrijden, waarvan de thuiswedstrijd in Sporthal Tijenraan in Raalte plaatsvindt. Behalve de locatie heeft de ploeg van Sercodak Dalfsen nog een Sallands tintje. Speelsters Myrthe Schoenaker (Raalte) en Sharina van Dort (Wijhe) zijn afkomstig uit deze regio.
“Mooi om weer in Raalte te mogen spelen”, vertelt Myrthe Schoenaker (21). Sporthal Tijenraan is voor haar een bekende plek. “Van mijn negende tot mijn negentiende was ik speelster van Kwiek, ik heb daar bijna de hele jeugd doorlopen.” Ook teamgenote Sharina van Dort (25) is een bekende in Raalte. “Altijd leuk om daar terug te zijn. Ik heb vier jaar lang bij Kwiek gehandbald en daarvoor nog met de handbalschool getraind in de Tijenraan. In de jeugd bij Wijhe speelden we ook altijd tegen Kwiek, wat dan vaak de nummers één en twee waren. Raalte is altijd dicht bij huis geweest en het voelt daar altijd vertrouwd.”
Van een leien dakje
Bij Sercodak Dalfsen lijkt alles van een leien dakje te gaan voor het tweetal. Linkerhoekspeelster Van Dort kwam in 2010 over van Kwiek en sindsdien won ze prijs na prijs. In Dalfsen lijkt dan ook niemand te twijfelen aan het volgende landskampioenschap. Toch is Van Dort voorzichtig: “Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Het lijkt misschien alsof het allemaal heel makkelijk gaat en dat is op sommige momenten ook wel zo. Maar in de finale moet je er staan voor één wedstrijd. Ook al speel je het hele jaar goed, als je net dan een slechte dag hebt, kan je wel verliezen.”
Sharina van Dort: “Raalte voelt altijd vertrouwd” Foto: Sercodak Dalfsen
Maar verliezen deed Sercodak Dalfsen amper de laatste jaren. In de competitie niet en in het bekertoernooi al evenmin. Die prijs kan de ploeg dit jaar ook al weer voor het derde seizoen op rij binnenslepen. In de finale is het Haagse Hellas de tegenstander. Zij beleven een teleurstellend seizoen. Schoenaker blikt vooruit: “Het is apart dat we Hellas tegenkomen in de finale, omdat zij tegelijkertijd om promotie/degradatie spelen. Ze hebben best wel een leuk team, maar presteerden gewoon heel slecht dit seizoen.” Hellas eindigde als voorlaatste, waardoor het tegen Kwiek speelt om promotie/degradatie. “Maar eigenlijk horen ze die wedstrijd niet te spelen, die horen gewoon in de kampioenspoule thuis”, aldus Schoenaker.
Uitdaging
Naast de landstitel en de beker, won Sercodak Dalfsen de afgelopen seizoenen ook nog driemaal de Supercup. Opgeteld zijn dat acht prijzen in amper drie jaar tijd, waar de komende weken dus nog eens twee trofeeën aan toegevoegd kunnen worden. Ondanks de indrukwekkende erelijst, vindt Schoenaker nog genoeg uitdaging in de nationale competities. “De uitdaging is voor iedereen individueel om zich te verbeteren, maar ook als team zijnde kan het natuurlijk altijd beter. We willen ook graag mooi handbal laten zien, zodat het ook voor het publiek leuk is om naar te kijken. En het is ieder jaar een uitdaging om weer alle prijzen binnen te halen.”
Ook Van Dort ziet nog voldoende uitdagingen: “Je moet er altijd voor knokken. En het winnen van prijzen is altijd mooi, daar doe je het voor. De uitdaging is om de landstitel te behouden. We hebben hem nu drie keer gewonnen, maar de vierde keer moeten we ook laten zien dat we de beste zijn. En de vijfde keer ook.” Na een indrukwekkende reeks als die van Sercodak Dalfsen, ligt gemakzucht echter op de loer: “Natuurlijk zijn we al vier wedstrijden voor het einde verzekerd van de finalewedstrijd. Soms is het dan ook wel eens moeilijk om de scherpte te bewaren, afgelopen weekend hebben we bijvoorbeeld erg slecht gespeeld. Toch gaat het altijd ergens om. Slechte wedstrijden kan je gebruiken om fit te worden voor de finales. Dan moeten we knallen.”
Myrthe Schoenaker: “Stap naar het buitenland is mijn droom” Foto: Sercodak Dalfsen
Toekomst
Met twee landstitels, twee bekers en twee supercups, heeft Schoenaker al een indrukwekkende erelijst voor een speelster van 21 jaar. Ze denkt dan ook na over een volgende stap: “Ik zou heel graag naar het buitenland gaan. Ik had komend seizoen bij een club uit Noorwegen kunnen spelen, maar we kwamen er niet uit met het contract. Ik heb toen besloten om bij Sercodak Dalfsen te blijven, en ik denk dat ik me hier ook zeker nog kan ontwikkelen. Ik ben hier nog niet uitgeleerd. In de toekomst wil ik de stap nog wel een keer zetten, want het is al mijn droom sinds ik begonnen ben met handballen.”
Terwijl Schoenaker droomt van het buitenland, ziet de toekomst er voor Van Dort heel anders uit. De finales om het kampioenschap en de beker zijn haar laatste wedstrijden in de nationale top: “Ik ga na dit seizoen stoppen met handballen op hoog niveau. Vorig jaar ben ik ziek geweest, zat ik dicht tegen een burn-out aan. Ik kreeg minder plezier in het handballen en nu is het voor mij mooi geweest. Tien jaar lang heb ik met plezier gehandbald en heel veel geleerd van de trainers om me heen. Die ben ik daar ontzettend dankbaar voor.” Toch zal Van Dort niet helemaal stoppen met het spelletje: “Volgend jaar ga ik terug naar mijn oude dorpsclubje, Wijhe.”
Finales
Voordat het zover is, willen de dames eerst nog ‘knallen’ in de finales. In de strijd om het landskampioenschap is VOC uit Amsterdam de tegenstander. Komende zondag staat in Sporthal Tijenraan de eerste onderlinge wedstrijd op het programma. Een week later is de return in Amsterdam, gevolgd door de bekerfinale in Almere op Hemelvaartsdag. Van Dort hoopt op veel publiek bij de wedstrijden: “We kunnen alle steun goed gebruiken en nodigen iedereen dan ook uit om te komen kijken.”
